Εκτέλεση συνταγής
Το λάιμ (lime, από τα αραβικά και γαλλικά lim) είναι εσπεριδοειδές στρογγυλό, πράσινο με διάμετρο 3-6 εκατοστά και όξινο πολτό. Στην Ελλάδα ονομάζεται και γλυκολέμονο. Το λάιμ είναι καλή πηγή βιταμίνης C και συχνά χρησιμοποιείται για να τονίσει τις γεύσεις των τροφών και των ποτών.
Το λάιμ καλλιεργείται όλο το χρόνο και συνήθως είναι μικρότερο και λιγότερο ξινό από τα λεμόνια, αν και οι διάφορες ποικιλίες του μπορεί να διαφέρουν σε περιεκτικότητα σακχάρων και στην οξύτητα του περιεχομένου.
Τα λάιμ καλλιεργήθηκαν πρώτα σε μεγάλη κλίμακα στο νότιο Ιράκ και στην Περσία και ο καρπός χρησιμοποιήθηκε στην αρχή για εμπορικούς σκοπούς.
Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα το βρετανικό ναυτικό είχε ορίσει ένα ημερήσιο επίδομα για την κατανάλωση των εσπεριδοειδών, κατ’ αρχάς για το λεμόνι και αργότερα άλλαξε στο λάιμ. Αυτό το έκαναν για την πρόληψη του σκορβούτο, από το οποίο ασθενούσαν οι άνθρωποι που ταξίδευαν πολύ καιρό με πλοία και δεν τρέφονταν σωστά. Έτσι, η χρήση των εσπεριδοειδών αρχικά ήταν ένα καλά φυλαγμένο στρατιωτικό μυστικό, καθώς το σκορβούτο ήταν μια κοινή μάστιγα του πολεμικού ναυτικού διαφόρων εθνών και η χρήση των εσπεριδοειδών βοηθούσε στην αποφυγή του και έδινε μεγαλύτερες δυνατότητες υγιούς παραμονής στη θάλασσα για τους στρατιώτες, για όποιον κατείχε το μυστικό, οπότε είχε και τεράστιο πολεμικό όφελος. Έτσι, το βρετανικό ναυτικό τότε απέκτησε το παρατσούκλι «Limey», λόγω της μεγάλης χρήσης του λάιμ.
Το λάιμ καλλιεργείται όλο το χρόνο και συνήθως είναι μικρότερο και λιγότερο ξινό από τα λεμόνια, αν και οι διάφορες ποικιλίες του μπορεί να διαφέρουν σε περιεκτικότητα σακχάρων και στην οξύτητα του περιεχομένου.
Τα λάιμ καλλιεργήθηκαν πρώτα σε μεγάλη κλίμακα στο νότιο Ιράκ και στην Περσία και ο καρπός χρησιμοποιήθηκε στην αρχή για εμπορικούς σκοπούς.
Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα το βρετανικό ναυτικό είχε ορίσει ένα ημερήσιο επίδομα για την κατανάλωση των εσπεριδοειδών, κατ’ αρχάς για το λεμόνι και αργότερα άλλαξε στο λάιμ. Αυτό το έκαναν για την πρόληψη του σκορβούτο, από το οποίο ασθενούσαν οι άνθρωποι που ταξίδευαν πολύ καιρό με πλοία και δεν τρέφονταν σωστά. Έτσι, η χρήση των εσπεριδοειδών αρχικά ήταν ένα καλά φυλαγμένο στρατιωτικό μυστικό, καθώς το σκορβούτο ήταν μια κοινή μάστιγα του πολεμικού ναυτικού διαφόρων εθνών και η χρήση των εσπεριδοειδών βοηθούσε στην αποφυγή του και έδινε μεγαλύτερες δυνατότητες υγιούς παραμονής στη θάλασσα για τους στρατιώτες, για όποιον κατείχε το μυστικό, οπότε είχε και τεράστιο πολεμικό όφελος. Έτσι, το βρετανικό ναυτικό τότε απέκτησε το παρατσούκλι «Limey», λόγω της μεγάλης χρήσης του λάιμ.