Google+







Αρχική σελίδα ▸ Ιστορία του φαγητού ▸ carbonara

Ιστορία του φαγητού:
carbonara

Δημοσιεύθηκε: 30/9/2016 - Εμφανίσεις: 5866



Η carbonara είναι ένα ιταλικό πιάτο ζυμαρικών από το Λάτιο και πιο συγκεκριμένα από τη Ρώμη. Έχει ως βάση τα αυγά, το τυρί (pecorino ή Parmigiano Regiano ή Romano), η pancetta affumicata (πανσέτα καπνιστή) ή μπέικον και το μαύρο πιπέρι. Ως ζυμαρικό συνήθως χρησιμοποιείται το spaghetti, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και τα fettuccine, rigatoni ή bucatini.

Το πιάτο δημιουργήθηκε στα μέσα του 20ού αιώνα.

Το χοιρινό κρέας σοτάρεται σε λίπος, το οποίο μπορεί να είναι ελαιόλαδο, λαρδί ή λιγότερο συχνά βούτυρο.

Το καυτό ζυμαρικό συνδυάζεται με ένα μείγμα από ωμά αυγά, το τυρί και το λίπος, χωρίς αυτά να εκτεθούν απ’ ευθείας στη ζέστη της εστίας, αλλά αναμειγνύονται με τα καυτά ζυμαρικά στην κατσαρόλα ή σε πιατέλα, για να αποφευχθεί η πήξη του αυγού και να δημιουργηθεί μια κρεμώδης σάλτσα.

Σε μία έκδοση τα αυγά χρησιμοποιούνται ολόκληρα και σε μία άλλη, χρησιμοποιούνται μόνο οι κρόκοι. Ενδιάμεση είναι η έκδοση με μερικά αυγά και μερικούς κρόκους.

Προέλευση και ιστορία

Όπως συμβαίνει με πολλές συνταγές, οι ρίζες του πιάτου είναι ασαφείς, καθώς και το όνομά του.

Η carbonara αποτελεί μέρος μιας οικογένειας πιάτων τα οποία περιλαμβάνουν ζυμαρικά με μπέικον, τυρί και πιπεριά, όπως τα spaghetti alla Gricia. Πράγματι, είναι πολύ παρόμοιο με το νοτιο-ιταλικό πιάτο ζυμαρικών cacio e uova, ντυμένο με λιωμένο λαρδί και περιέχει αυγά και τυρί.

Υπάρχουν πολλές θεωρίες για την προέλευση του ονόματος, το οποίο μπορεί να είναι πιο πρόσφατο από το ίδιο το πιάτο. Δεδομένου ότι το όνομα προέρχεται από τη λέξη carbonaro (η ιταλική λέξη για τον καυστήρα ξυλάνθρακα), ορισμένοι πιστεύουν ότι το πιάτο έγινε για πρώτη φορά ως ένα πλούσιο γεύμα για τους Ιταλούς εργαζομένους άνθρακα, οι οποίοι λόγω δουλειάς χρειάζονταν ένα πιάτο για να τους δώσει ενέργεια και το συγκεκριμένο τους την παρείχε, λόγω των αυξημένων πρωτεϊνών του. Σε ορισμένα τμήματα των Ηνωμένων Πολιτειών η ετυμολογία έδωσε αφορμή για τον όρο «spaghetti του ανθρακωρύχου». Κατά μία άλλη εκδοχή, δημιουργήθηκε ως φόρος τιμής στους Carbonari («charcoal burners»), μιας μυστικής κοινωνίας η οποία έκανε την εμφάνισή της στις αρχές του 20ού αιώνα και η οποία ήταν καταπιεσμένη πριν από την ιταλική ενοποίηση. Πιο πιθανό φαίνεται πως πρόκειται για ένα αστικό πιάτο της Ρώμη, αν και δεν έχει καμία σχέση με το ομώνυμο εστιατόριο του Campo de Fiori.

Η pasta alla carbonara είχε συμπεριληφθεί στο «Italian Food», ένα αγγλόφωνο βιβλίο μαγειρικής της Elizabeth David, που δημοσιεύθηκε στη Μεγάλη Βρετανία το 1954. Ωστόσο, το πιάτο δεν καταγράφεται στο κλασικό «La Cucina Romana» της Ada Boni, που εκδόθηκε το 1927. Επίσης, η συνταγή δεν είναι καταγεγραμμένη πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Για πρώτη φορά περιγράφηκε μετά τον πόλεμο, ως ένα ρωμαϊκό πιάτο, όταν πολλοί Ιταλοί έτρωγαν αυγά με μπέικον, τα οποία παρέχονταν από τα στρατεύματα των Ηνωμένων Πολιτειών.



Σχόλια




Κατηγορίες